De term massage is een afgeleide van het Arabische woord mass of mass’h dat druk uitoefenen als betekenis heeft. Massage als techniek werd voor het eerst beschreven in China, ongeveer 2700 jaar voor onze jaartelling.

Ongeveer honderd jaar later werd het in India gepromoot als bevorderlijk voor de gezondheid en in het oude Egypte werd ook al gemasseerd, zo getuigen gevonden afbeeldingen. Bij de oude Grieken bestond al zoiets als de voorloper van de ons welbekende sportmassage. De arts Hippocrates schreef bij verschillende aandoeningen massage voor.

Moderne massage

In de 19e eeuw legde de Zweed Per Ling de basis voor moderne massage. Deze technieken werden verspreid door dr. Mezger, waardoor de massage ook zijn intrede deed in de medische wereld.

De Duitse chirurg en orthopeed ontwikkelde zijn befaamde massage therapie, die bekend werd als de Hoffa methode. Hierbij worden verschillende massage technieken toegepast: het kneden, wrijven, tikken en vibratie.

Massage wordt al vanaf het begin van de vorige eeuw door medici toegepast. In the American Journal of Nursing worden in 1915 al de fysiologische effecten van massage besproken. Er wordt onder andere geconstateerd dat het een weldadig effect heeft op de bloedsomloop en het afvloeien van giftige stoffen.

Dit werd aangetoond door een onderzoeker die in de knieën van een konijn Indiase inkt injecteerde. Hij masseerde één knie waarbij de ontstane zwelling verdween en liet de andere knie met rust en deze bleef gezwollen.

Sportmassage

In 1924 begon de moderne geschiedenis van de sportmassage, toen de Finse hardloper Paavo Nurmi vijf gouden medailles tijdens de Olympische Spelen won. Hij beweerde dat de sportmassages die hij regelmatig van zijn massagetherapeut kreeg, zo’n positief effect hadden op zijn prestaties dat hij zich onvermoeibaar voelde.

Dit trok onmiddellijk de aandacht van het grote publiek. Vanaf die tijd begonnen trainers in de atletiek wereld massages te geven aan hun pupillen om ze voor te bereiden op toernooien. Sindsdien is massage een essentieel onderdeel van sportbeoefening geworden.

Alhoewel er nog geen hard wetenschappelijk bewijs is gevonden voor sommige claims over de weldaden van massage, staan een aantal zaken buiten kijf en worden ook door de wetenschap ondersteund.

Pijnvermindering

De conclusie is dat massage goed is voor het herstel van spieren en dat massage zorgt voor pijnvermindering. Deze conclusie is één van de belangrijkste grondslagen voor de Homminga- methode, die is ontwikkeld door Ruben Homminga.

In deze revolutionaire methode wordt ervan uitgegaan dat pijn komt door spierspanning in het lichaam. De oplossing ligt dan ook in het behandelen van de spierspanning door gebruikmaking van verschillende massagetechnieken.

Hiervoor is anatomische kennis nodig om de juiste spiergroepen te lokaliseren. Daarnaast is er de kennis nodig van de intensiteit van de behandeling, zodat er geen napijn ontstaat. Daarbij wordt er samen met de masseurs nagedacht over de mogelijke oorzaken van de spierspanning.

Wanneer je chronische rugpijn hebt dan valt een behandeling volgens de Homminga methode beslist aan te raden. Een hielspoor wegmasseren valt ook onder de behandelingen van meneer Homminga. 

Goede massage heeft iets magisch, waarschijnlijk komt dat omdat het zenuwstelsel wordt aangesproken op een manier die weldadig is.